Kör birinin bakışı nasıl görünür? Körler yalnızca gözleri ile neşeyi, mutluluğu, düş kırıklığını, acıyı, ıstırabı, acımayı ve pişmanlığı ifade edebilir mi? Görmenin yokluğu aynı zamanda objektifin ardındaki iş birliğinin de yoksunluğu anlamına mı gelir? Kör tabirini adeta sarışın, şişman, fakir ya da zengin gibi, bir kişiyi karakterize etmek için kullanıyoruz.

Ve belki de, bu bir şekilde doğrudur. Afrika’da, Asya’da ya da eski Avrupa’da olması fark etmez. Gerçek olan, ne denli korkunç ya da muhteşem olurlarsa olsunlar, ışığı, renkleri, gündelik manzaraları göremeyişleridir. Körler birer tezattır. Engelleri gözle görülemediği için onları yok saymak daha kolay olsa da, neticede bu engele sahiptirler. Birine veya bir şeye yüzlerini çevirmeleri gerekmez, zira nasılsa görmeyeceklerdir. ‘Normal’ görünürler, ancak değillerdir. Onların, hem bizimkine benzer hem de başka biçimde; farklı hisler, farklı imgeler ve farklı renklerden oluşan, kendilerine has –ve karanlık– bir dünyaları vardır.

Blanco, CBM Italy (Hıristiyan Körler Misyonu) ile iş birliği içinde yürütülen ve amacı dünyadaki körlerin durumuna dair bilgilendirme yapmak ve bu durumların iyileştirilmesi mümkün olduğunda, mücadele için haber vermek olan bir projedir.

Aslında Dünya Sağlık Örgütü’nün de, 2020 yılına dek kalıcı körlüğe son vermek gibi büyük bir amaca hizmet eden, “Dünya Görüşü 2020” adlı bir projesi bulunuyor.

2003’te başlayıp 2007’de sona eren, “Körlük” temalı bu serüven; Liberya, Nijerya, Ruanda, Burundi, Kongo, Peru, Bolivya, Tayland, Çin, Laos, Vietnam, Bulgaristan ve Litvanya’daki koşulları gözler önüne seriyor.

Çalışma bir sergi, bir kitap ve bir multimedya yapıtına dönüşmüş durumda. World Press Photo Multimedya Yarışması, POYi En İyi Fotoğraf Kitabı Ödülü ve W. E. Smith Üyeliği, Blanco’nun kazandığı önemli ödüller arasında yer alıyor.

Özgeçmiş:
Stefano De Luigi 1989 ile 1996 yılları arasında yaşadığı Paris’te, Grand Louvre Müzesi’nde fotoğrafçılık yaptı. “Pornoland Blanco” ve “iDyssey” gibi çeşitli kitaplar yayımladı.

Dört kez kazandığı World Press Photo’nun yanı sıra, Getty Grant for Editorial Photography ve Day’s Japan kazandığı ödüller arasında yer alıyor. New Yorker, Geo, ve Paris Match Stern gibi çeşitli uluslararası yayınlar ile çalışan ve 2008 yılından bu yana VII Agency üyesi olan De Luigi’nin çalışmaları, New York, Paris Cenevre ve Londra’da sergilendi.